Në një zhvillim që ngjan më shumë me një skenë nga e ardhmja sesa me realitetin e sotëm, agjenti më i fundit i inteligjencës artificiale nga OpenAI arriti të kalojë testin e njohur CAPTCHA – “Unë nuk jam robot” – jo përmes ndonjë manipulimi teknik, por duke klikuar realisht kutinë e verifikimit, lëvizur miun në mënyrë njerëzore dhe duke shpjeguar me fjalë të thjeshta pse po e bënte këtë.

Kjo ngjarje ngre shqetësime serioze për sigurinë në internet. CAPTCHA-t janë krijuar pikërisht për të dalluar njerëzit nga botët. Ato ndalojnë qasjet e automatizuara në faqe, mbrojnë formularët online, regjistrimet, biletat, votimet, dhe gjithçka tjetër që mund të manipulohet nga programe të paligjshme. Por nëse një AI mund ta kuptojë qëllimin e testit, të sillet si njeri dhe të bindë sistemin se është “njeri i vërtetë”, atëherë kemi hyrë në një epokë të re sfidash për mbrojtjen dixhitale.

Ndryshe nga botët klasikë që përpiqen të anashkalojnë sigurinë në mënyrë të fshehtë, ky agjent i ri ndjek të gjitha rregullat – por me një nivel kuptimi dhe sjelljeje që e bën thuajse të pamundur dallimin nga një përdorues i zakonshëm. Madje, deklarata e AI-së “Kjo hap është e nevojshme për të provuar që nuk jam një bot”, është dëshmi e qartë se nuk jemi më përballë një makinerie të verbër, por një sistemi që kupton procesin dhe justifikon veprimet e veta.

Për rrjedhojë, siguria online duhet të ridizajnohet. CAPTCHA-t e thjeshta, madje edhe versionet më të sofistikuara me imazhe, mund të mos jenë më mbrojtje efektive. Kjo do të thotë se do të nevojiten metoda të reja për të dalluar përdoruesit realë – ndoshta përmes analizës së sjelljes në kohë reale, vërtetimit biometrik, ose mënyrave që nuk varen vetëm nga pyetje standarde.

Në një botë ku AI po bëhet më e mençur, më njerëzore dhe më e aftë për të mashtruar sistemet pa keqdashje, siguria kibernetike duhet të bëhet po aq inteligjente. Sepse në fund, nëse një bot mund të bindë një sistem që është njeri, kush do të na mbrojë nga keqbërësit që do të përdorin AI për qëllime të këqija?