Kryeministri i Suedisë, Ulf Kristersson, është vënë në qendër të kritikave pasi pranoi publikisht se përdor inteligjencën artificiale, përfshirë ChatGPT dhe një shërbim francez të ngjashëm, për të marrë “opinion të dytë” në çështje të punës së tij. Ai sqaroi se nuk merr vendime përmes këtyre mjeteve, por i përdor për të sfiduar idetë e tij dhe për të parë këndvështrime të ndryshme.
Reagimet nuk vonuan, veçanërisht nga ekspertë të teknologjisë dhe media suedeze, të cilët paralajmëruan se AI nuk ka mendim politik të vetin dhe reflekton vetëm të dhënat mbi të cilat është trajnuar. Ata shtojnë se mbështetja e tepruar në teknologji mund të çojë në mbivlerësim të saj dhe të zbehë analizën njerëzore.
Disa kritikë ngritën shqetësimin se përdorimi i AI nga një figurë publike kaq e lartë mund të rrezikojë edhe sigurinë e informacionit, edhe nëse nuk trajtohet direkt ndonjë informacion konfidencial. Për ta, vetë fakti që një lider politik i beson një “robot bisedor” ngre pyetje serioze për mënyrën e qeverisjes.
Nga ana tjetër, mbështetësit e tij argumentojnë se përdorimi i inteligjencës artificiale si mjet orientues është shenjë e hapjes ndaj risive dhe nuk duhet demonizuar, për aq kohë sa ruhet kontrolli njerëzor mbi vendimet përfundimtare.
Zyra e Kryeministrit ka sqaruar se përdorimi i AI është i kufizuar, nuk përfshin çështje të ndjeshme, dhe ka për qëllim vetëm shtimin e perspektivave në diskutimet e brendshme. Por debati ka nxitur një diskutim më të gjerë: sa shumë mund t’i besojnë liderët botërorë teknologjisë pa humbur thelbin njerëzor të drejtimit?
