Rutina shpesh perceptohet si një formë stabiliteti dhe sigurie. Të dish çfarë të pret çdo ditë, të kesh një orar të përcaktuar, të ndjekësh zakone të mira – këto janë elementë që ndihmojnë në organizimin e jetës dhe në ruajtjen e qetësisë mendore.
Por rutina mund të kthehet edhe në një burg të padukshëm. Kur çdo ditë bëhet kopje e njëjtë e së djeshmes, kur mungon entuziazmi dhe risia, atëherë rutina fillon të të shterojë energjinë. Njeriu nuk është ndërtuar për stagnim të vazhdueshëm.
Çelësi është balanca. Rutina është e shëndetshme kur na jep strukturë, por gjithashtu duhet të ketë hapësira për fleksibilitet, kreativitet dhe spontanitet. Një ndryshim i vogël në përditshmëri – si të provosh një kafe të re apo të ndryshosh rrugën për në punë – mund të rigjallërojë mendjen.
Nëse ndihesh i bllokuar në rutinë, bëj vetes pyetjen: A po jetoj me vetëdije apo po funksionoj në autopilot? Kjo pyetje e thjeshtë mund të të ndihmojë të rifitosh kontrollin mbi kohën tënde.
Në fund, rutina mund të jetë shpëtim kur na jep qëndrueshmëri dhe paqe, por mund të bëhet burg kur na privon nga gjallëria e jetës. Detyra jonë është ta përdorim atë si një mjet, jo si një kufi.
