Rreth 300 milionë njerëz në botë vuajnë nga daltonizmi, një çrregullim i zakonshëm por shpesh i keqkuptuar, që ndikon në aftësinë për të dalluar saktë disa ngjyra. Në pjesën më të madhe të rasteve, personat me daltonizëm kanë vështirësi në dallimin e të kuqes dhe të gjelbrës, por në disa raste të rralla edhe të kaltërtës me të verdhën. Kjo ndodh për shkak të një problemi me qelizat konike të retinës, të cilat janë përgjegjëse për perceptimin e ngjyrave.

Një fakt interesant është se burrat janë shumë më të prirë ndaj kësaj gjendjeje se gratë. Arsyeja qëndron në gjenetikë: daltonizmi lidhet me kromozomin X. Meqenëse burrat kanë vetëm një të tillë (XY), nëse ai është i dëmtuar, defekti manifestohet. Ndërsa gratë, që kanë dy kromozome X (XX), duhet ta trashëgojnë defektin në të dy kromozomet për të qenë të prekura – gjë shumë më e rrallë. Kjo bën që rreth 8% e burrave në botë të jenë me daltonizëm, krahasuar me vetëm 0.5% të grave.

Daltonizmi zakonisht zbulohet me testin Ishihara – një seri tabelash me pika shumëngjyrëshe ku fshihet një numër që vetëm personat me perceptim normal të ngjyrave mund ta lexojnë saktë. Ky test përdoret gjerësisht në shkolla apo gjatë kontrollit të syve. Megjithatë, jo të gjitha rastet janë të lindura – daltonizmi mund të zhvillohet edhe më vonë si pasojë e sëmundjeve si diabeti, skleroza multiple, ose për shkak të disa barnave dhe plakjes.

Aktualisht, nuk ka një kurë për daltonizmin gjenetik. Disa lloje syzesh të specializuara mund të ndihmojnë në përmirësimin e kontrastit të ngjyrave, por nuk ofrojnë shërim. Për rastet e fituara për shkak të gjendjeve shëndetësore, trajtimi i shkakut themelor mund të përmirësojë përkohësisht ose pjesërisht perceptimin e ngjyrave.

Ndërgjegjësimi mbi daltonizmin është thelbësor, sidomos në shkolla dhe ambiente pune, për të mos kufizuar mundësitë e individëve që përballen me këtë çrregullim, por që shpesh as nuk janë të vetëdijshëm për të.