Krizat personale janë ndër përvojat më të vështira dhe më transformuese që mund të përjetojë një individ. Ato mund të vijnë në forma të ndryshme: një ndarje, një humbje pune, apo një krizë identiteti. Në pamje të parë, ato duken si rrënime, por në thelb ato janë një ftesë për të rindërtuar veten.
Kur një krizë na godet, ajo zhvesh gjithçka që kemi ndërtuar përreth vetes – rolet, identitetin dhe komoditetin. Kjo zhveshje e papritur na detyron të kthehemi tek vetja dhe të kuptojmë kush jemi në të vërtetë, pa maska. Ajo që shpesh duket si një fund, është në të vërtetë një fillim i ri.
Në procesin e rimëkëmbjes, ne mësojmë të përballojmë dhimbjen në mënyra të shëndetshme dhe të ndërtojmë qëndrueshmëri. Ndaj krizës nuk mjafton vetëm t’i mbijetosh, por të mësosh prej saj. Shpesh, krizat na mësojnë më shumë për jetën sesa sukseset.
Gjithashtu, këto përvoja na ndihmojnë të zhvillojmë ndjeshmëri për të tjerët. Kur ke kaluar një stuhi vetë, i kupton më mirë të tjerët që janë në mes të saj. Kjo sjell një përmirësim në marrëdhëniet tona personale dhe profesionale.
Rritja e brendshme nuk ndodh kur gjithçka shkon mirë. Ajo ndodh kur jeta na teston dhe ne zgjedhim të mos dorëzohemi. Krizat janë mësuesit më të mirë, nëse jemi të gatshëm t’i dëgjojmë me vëmendje.
